Weekkrant nummer 1

Hallootjes iedereen,

Na inmiddels iets meer dan drie weken op reis te zijn, zal ik maar eens een update geven. De vraag " Waar ben jij nu?" kan ik heel snel beantwoorden, ik ben namelijk in Rainbow Beach. Maar dat zegt natuurlijk niet zoveel, dus ik zal wat vertellen over de weg hiernaartoe.

Allereerst de vliegreis. Die verliep nagenoeg vlekkeloos. De tocht van Amsterdam naar Dubai afleggen in een Airbus A-380 van Emirates kan een stuk slechter. Verder gingen overstappen in Dubai en Singapore soepel. Echter, ik had nog een laatste overstap in Brisbane naar Cairns en um daar was ik nog bijna te laat voor - ik heb moeten rennen om nog op tijd te zijn..:/ - omdat ik niet doorhad dat ik in de verkeerde terminal was (International i.pv. Domestic). Hoe dan ook, ik kwam meteen achter de gevatte humor van Australiers toen ik de taxi naar m'n hostel wilde nemen. Ik stond op het punt de deur open te doen en in te stappen toen de taxichauffeur aan mij vroeg of ik van plan was te rijden. Na een halve seconde had ik door waar hij op doelde..

De eerste plaats waar ik dus verbleef was Cairns. En dat was eigenlijk niet echt de moeite waard of wat mij betreft totaal niet. Cairns is min of meer het Lloret de Mar van Australie. Het hostel waar ik verbleef gaf mij het gevoel in een rail-life Geordie Shore aflevering te zijn binnengestapt. Gelukkig had ik van te voren al de aanbeveling gekregen om naar Port Douglas (zo'n 70 km noorderlijker) te gaan (thanks Noortje!) Dit heb ik dan ook zo snel mogelijk heb gedaan na te zijn bijgekomen van de vliegreis.

In Port Douglas verbleef ik in een veel toffer hostel, wat eigenlijk gewoon een mini-vakantieresort was. Hier heb ik een dagtocht naar het Daintree Rainforest (een van de oudste regenwouden ter wereld) en een snorkeltocht naar Great Barrier Reef. In het Daintree Rainforest hebben we de relatief zeldzame Casowary gespot: er zijn er slechts zo'n duizend nog in het Daintree Rainforest en 2500 in totaal. Het is een vogel die alleen in Australie voorkomt, manshoog wordt en die je niet boos wil maken, want hij is in staat mensen te doden. In het Great Barrief Reef heb ik duizend verschillende vissen en koraal gezien, naast 1.5m grote schildpadden, en dolfijnen die langs de boot een tijdje meezwommen. Ik heb helaas alleen de Reef shark gemist..

Daarnaast heb ik in Port Douglas tijdelijke vrienden gemaakt met een groep Argentijnen van wie ik belangrijke dingen heb geleerd, zoals dat je Sos muy linda i.p.v. guapa moet zeggen in Zuid-Amerika en over het gebruik van "mate" (fonetisch: mattee). Een soort thee die rondgaat in een beker die je met elkaar deelt, evenals het rietje. Toch handig.

Na Port Douglas ben ik doorgegaan naar Mission Beach zo'n 250 kilometer zuidelijker. Hier is zelf niks te doen, maar hier ben ik gaan raften op de Tully rivier. Het raften zelf was niet zo extreem als gehoopt, echter sommige onderdelen lieten ze je zwemmend afleggen en dat was af en toe toch behoorlijk intens. Al was het alleen maar, omdat ik weer eens aan den lijve heb ondervonden hoe pijnlijk het kan zijn als je er niet voor zorgt je benen steeds en niet, ik noem maar wat, je knieen vooruit houdt.. In Mission Beach is zelf dus niet veel te doen hier zitten heel veel reizigers die zichzelf drie maanden moeten laten afbeulen op de talrijke bananenplantages (een extreem lange werkweek, zoals ze die vroegah op Q nog hadden dus) om zo hun visum uiteindelijk met een jaar te laten verlengen.

Na Mission Beach ben ik doorgegaan naar Magnetic Island. Ja, inderdaad een eiland vlak voor de kust van een plaats genaamd Townsville, weer zo'n 300 km zuidelijker. Op Magnetic Island heb ik kennisgemaakt met allerlei soorten vogels, maar met name papegaaien. Papegaaien zijn leuke beeste om even naar te kijken, maar niet om constant om je heen te hebben vanwege de pleurisherrie die die beesten maken. In het bungalow park waar ik verbleef (gewone dorms, maar dan in de vorm van losse bungalows), heb ik allerlei leuke beesten vastgehouden zoals een koala, een enorm dikke papegaai en verschillende reptielenvrienden, waaronder een 1 jaar oude zeekrokodil en een Australische python. Ja, dit bungalow park was zelf eigenaar van een park dat vergelijkbaar is met het Reptielenmuseum in Delft (hoewel dat schijnbaar allang niet meer bestaat).

Na Magnetic Island ben ik naar Airlie Beach gegaan. Ook een klein kustplaatsje, waar ik verbleef in een gezellig hostel. Hier heb ik mijn enorme schat aan wetenswaardigheden en vele zware trainingen in pubquizen kunnen doen gelden. Onder andere door vragen goed te beantwoorden als "hoe heetten de vrouw van Basil Fawlty en ober in Fawlty Towers", "wie is de andere A in AbbA naast Annafried" en "hoeveel is de blauwe bal in snooker waard" heb ik met mijn team twee van de drie triviaquizen weten te winnen. De prijs was een ranzige fles bubbels van vijf dollar, maar he je bent een backpacker en het is gratis.
Daarnaast heb ik zoals nagenoeg iedereen Airlie Beach een tocht naar de Whitsunday eilanden gedaan. De trip draait feitelijk om het bezoek aan het witste strand ter wereld schijnbaar: Whitehaven beach. Ik kan je zeggen dat het echt inderdaad heel erg wit was, heeft iets met het extreem hoge siliciumgehalte te maken (zo'n 98%, Merlijn weet hier wel meer van).

Na Aerlie Beach ben ik twee dagen naar Agnes Water gegaan om de goedkoopste surfles in Australie te doen: voor slechts $17 kan ik mij nu officieel een level 1 surfer noemen. Dit komt er eigenlijk op neer dat ik met veel geluk af en toe een paar tellen op m'n board kan blijven staan.

Vervolgens ben ik naar Hervey Bay doorgegaan, waar ik vanochtend van ben vertrokken. In Hervey Bay is niet veel te doen, behalve walvisspottours voor bultruggen. Dit heb ik dan ook gedaan en dat was zeker de moeite waard. Een walvis had wel zin om een tijd lang rondom de boot verstoppertje te spelen en onder de boot door van de ene naar de andere kant te zwemmen. Een andere walvis was aan het showen hoe goed hij achterover met zijn zijvinnen in het water kon slaan. Als laatst werden we getrakteerd op een groep mannetjes (nouja, eigenlijk meer mannen!) die elkaar achterna zaten vanwege een vrouwtje.

En dus zijn ben ik nu aangekomen bij de plaats waar ik nu ben: Rainbow Beach. Vanuit hier zal ik een driedaagse camping tour doen op Fraser Island. Schijnbaar het grootste zandeiland ter wereld, hoewel het zeker niet alleen uit zand bestaat. Er is ook regenbos, andere flora en fauna en een aantal spectaculaire meren.

Mijn volgende stop zal Noosa zijn, een klein plaatsje vlak boven Brisbane. Het schijnt hier goed surfen te zijn, dus ik ben van plan mijn vaardigheden verder op te vijzelen.

Andere algemene opmerkingen wat betreft de reis tot nu toe: Australiers zijn daadwerkelijk heel vriendelijk. Op slechts een mindere ervaring in het hostel in Agnes Water (niet erg behulpzame eigenaar..) is iedereen heel aardig. Ik ben standaard iedereens vriend ("mate") en elke keer na het vragen om een dienst/stellen van een vraag wordt je ervan verzekerd dat het geen probleem is ("no worries", inderdaad Rob). Verder kom je hier nergens zonder auto en dus doen ongeveer alle hostels en tours aan pick-ups wat heel erg chill is, want je hoeft dus nooit ver te lopen.
Als laatste zit hier wel echt stikvol met Europeanen; verreweg de meeste backpackers zijn Britten en daarna Duitsers, maar ook de Fransen zijn ruim vertegenwoordigd. Gelukkig zijn er ook enkele Zuid-Amerikanen, om toch het gevoel te krijgen wat verder van huis te zijn. Bovendien heb ik, zoals min of meer aan het begin vermeld, mijn woordenschat in elk van bovengenoemde talen te gebruiken (Du bist sehr hubsch!, Sos muy linda! etc..) en/of verder uit te breiden.

Ik hoop dat dit een beetje leuk en leesbaar was. Maar je kan altijd persoonlijk contact opnemen als je meer wilt weten ;), dat wordt altijd gewaardeerd.


Cheers!!

Richard